Árni Mathiesen staðfestir aukna skattbyrði

Fjármálaráðherra, Árni M. Mathiesen, er í stökustu vandræðum þessa dagana við að sannfæra þjóðina um eitthvað sem enginn vill staðfesta nema hans eigin embættismenn, það er að skattbyrðin hafi ekki aukist. Nú hefur ríkisskattstjóri, félag eldri borgara, Stefán Ólafsson, stjórnarandstaðan og fjölmiðlarnir fengið það út að skattbyrðin hafi aukist. Fjármálaráðherrann segir hins að þessir aðilar kunni bara ekki að reikna. Það er því ráð að benda á einn aðila til viðbótar því til stuðnings að skattbyrðin hafi aukist -það er fjármálaráðherrann Árni M. Mathiesen.

Í nýlegu skriflegu svari Árna við fyrirspurn þingmanna Samfylkingarinnar um skattbyrði er beinlínis sagt að skattbyrði allra tekjuhópa hafi þyngst frá árinu 2002 að einum hópi undanskildum. Það eru þeir 10% einstaklinga sem hafa hæstu tekjurnar. Skattbyrði þess eina hóps hefur minnkað.

Ef Árni trúir því ekki að hann hafi sent þetta frá sér þá má sjá þetta á http://www.althingi.is/pdf/thingskjal.php4?lthing=132&skjalnr=561 Skoðið sérstaklega töflu 2.

Í öðru skriflegu svari og þá frá þáverandi fjármálaráðherra, Geir H. Haarde, frá árinu 2002 kom þetta einnig fram. Þar stendur að 95% hjóna og sambúðarfólks og 75% einstaklinga greiddu hærra hlutfall tekna sinna í tekjuskatt en árið 1995 þegar núverandi ríkisstjórn tók við. Sjá http://www.althingi.is/pdf/thingskjal.php4?lthing=128&skjalnr=1312

Það þarf því ekki að þræta um það hvort skattbyrði einstaklinga hafi þyngst eða ekki. Skattbyrðin hefur þyngst og ríkisstjórnin hefur sjálf staðfest það, þar á meðal Árni M. Mathiesen og Geir H. Haarde.

Gallar á fæðingarorlofinu

Ýmsir gallar blasa við á núverandi fæðingarorlofskerfi. Má þar t.d. nefna að nú miðast greiðslur úr Fæðingarorlofssjóði við tekjur síðustu tveggja almanaksára. Það getur því munað heilmiklu í tekjum eignist viðkomandi aðili barn t.d. í desember eða í byrjun janúar. Eignist maður barn 31. desember 2005 er miðað við tekjur ársins 2004 og 2003 en eignist viðkomandi barn 1. janúar 2006 er miðað við tekjur ársins 2005 og 2004. Fyrir þann sem eignast gamlársdagsbarnið er því ekki tekið tillit til þeirra tekna sem unnið var til á því ári. Í því tilviki er því litið til 36 mánaða aftur í tímann í stað 24 mánaða.
Þetta getur munað talsverðu í tekjum fyrir viðkomandi fjölskyldur enda getur margt gerst á einu ári svo sem stöðuhækkun, launahækkun, lok námsferils, atvinnuleysi á fyrri hluta tímabilsins o.s.frv. Mér er síðan sagt að þetta sé svona m.a. vegna tölvukerfis Tryggingastofnunar. En hvort er fæðingarorlofskerfið miðað við hagsmuni fjölskyldna eða hagsmuni tölvukerfis Tryggingastofnunar? Væri ekki réttlátara að miða við tekjur síðustu tveggja ára frá fæðingardegi barnsins í stað þess að taka tvö síðustu almanaksár fyrir fæðingarárið? Ég spurði félagsmálaráðherra nýverið á Alþingi um hvort honum finnst þetta fyrirkomulag vera eðlilegt en ráðherrann kaus að svara ekki þeirri spurningu.
Ég vakti einnig máls á þeirri stöðu þegar fólk eignast barn með stuttu millibili. Fólk getur nefnilega verið að eignast fleiri en eitt barn á þremur árum. En þar sem núverandi kerfi miðar við tekjur tveggja almanaksára geta fæðingarorlofsgreiðslur vegna seinna barns verið að miða við fæðingarorlofsgreiðslur vegna fyrra barns. Þá getur fólk verið að fá fæðingarorlofstekjur sem eru 80% af 80% tekjum. Þetta fer augljóslega gegn því markmiði að aðstoða við barnafjölskyldur við að taka sér fæðingarorlof. Hins vegar var fátt um svör frá félagsmálaráðherra þegar hann var inntur eftir þessu.

Breytingar á lögreglulögum

Í gær fór fram á Alþingi 1. umræða um breytingu á lögreglulögum. Í þessu frumvarpi er m.a. gert ráð fyrir stofnun sérstakrar greiningardeildar hjá Ríkislögreglustjóra sem á að hafa það hlutverk að meta og greina hættuna á landráði, hryðjuverkum, skipulagðri glæpastarfsemi og óvinum ríkisins. Slík deild væri algjört nýmæli hér á landi og að sjálfsögðu vekur slíkt upp margar spurningar.

Undirritaður fór í þessa umræðu í gær og setti spurningu við þau skref sem bæði hafa verið tekin og er verið að taka. Sömuleiðis var dómsmálaráðherrann spurður málefnalegra spurninga í níu liðum um efni frumvarpsins. Dómsmálaráðherra kaus hins vegar ekki að svara spurningum frá undirrituðum á þeim forsendum að þingmaðurinn væri svo ómálefnalegur. Ráðherrann fór hörðum orðum um undirritaðan og sagðist svara spurningum allra annarra þingmanna en þess sem þetta skrifar.

Dómsmálaráðherra sýndi fordæmalausan dónaskap og ómerkilegheit í þessari umræðu en málflutningur hans dæmir sig algjörlega sjálfur og má lesa hann hér http://www.althingi.is/altext/132/02/l14140724.sgml. (Sjá má umræddan málflutning ráðherrans í ræðu hans sem hefst kl. 17:04 og heldur sá málflutningur áfram í andsvörum hans og í þriðju ræðu ráðherrans þar til umræðunni lýkur um 40 mínútum síðar).

En til upplýsingar birti ég ræðu mína hér fyrir neðan í heild sinni svo fólk geti dæmt fyrir sig sjálft hvort ræðan hafi verið þess eðlis að ráðherrann ætti ekki að svara þeim spurningum sem þar er að finna.
"Frú forseti
Hér erum við að ræða frumvarp til breytinga á lögreglulögum og á lögum um framkvæmdarvald ríkisins í héraði.
Það er ýmislegt í þessu frumvarpi sem vekur upp spurningar og jafnvel áhyggjur. Þessar áhyggjur eru ekki síst komnar til vegna sögu þess ráðherra hæstvirts sem leggur þetta frumvarp fram. Það þarf nefnilega að setja þetta frumvarp í samhengi við önnur frumvörp sem þessi sami ráðherra hefur lagt fram hér á þingi. Frú forseti. Sporin hræða.
Það er ekki langt síðan að hæstvirtur dómsmálaráðherra lagði fram lagafrumvarp sem átti að heimila hleranir án dómsúrskurðar. En fyrir aðeins 5 árum kom frumvarp frá sama ráðuneyti og hæstvirtur dómsmálaráðherra Björn Bjarnasson ræður núna um breytingar á hlerunarheimildum lögreglu. Þá var tekið fram í greinargerð frumvarpsins eftirfarandi með leyfi forseta: ,,Þar eð aðgerðir [hleranir] sem þessar hafa í för sér mjög verulega skerðingu á friðhelgi einkalífs, sem m.a. er lýst friðheilagt í 1. mgr. 71. gr. stjórnarskrárinnar og 1. mgr. 8. gr. mannréttindasáttmála Evrópu, er eðlilegt að dómsúrskurð þurfi jafnan til þeirra til þess að koma í veg fyrir að þær séu misnotaðar." Tilvitnun lýkur.

Þetta sendi þáverandi dómsmálaráðherra frá sér. En, 5 árum seinna, þegar nýr ráðherra hæstvirtur var kominn í ráðuneytið, Björn Bjarnason, hafði þetta viðhorf gjörbreyst. Nú átti að heimila hleranir án dómsúrskurðar sem er gróft brot á þeim meginreglum sem flestir vilja starfa eftir. Sem betur fer gátum við í allsherjarnefndinni komið í veg fyrir að hleranir án dómsúrskurðar yrðu leyfðar eins og hæstvirtur dómsmálaráðherra vildi ná fram.
Frú forseti
En hæstvirtur dómsmálaráðherra var ekki af baki dottinn og lagði hann því fram frumvarp á Alþingi sem heimilar lögreglu að halda eftir gögnum frá verjanda ótímabundið. Það komu fram trúverðugar efasemdir um að slíkt stæðist Mannréttindasáttmála Evrópu. Í þetta sinn tókst ráðherranum hæstvirtum að fá málið samþykkt hér á þingi.

Á síðasta þingi lagði síðan þessi sami ráðherra hæstvirtur fram lagafrumvarp, sem var samþykkt, sem skerti möguleika borgaranna á gjafsókn vegna réttarhalda. Þá var afnuminn réttur einstaklinga á gjafsókn í málum sem hafa verulega almenna þýðingu eða varða verulega miklu fyrir atvinnu, félagslega stöðu eða aðra einkahagi umsækjenda.
Þetta er réttlætt með sparnaði en á fundum allsherjarnefndar kom í ljós að sparnaður verður um 10 milljónir á ári. Það er aum fjárhæð í ljósi þess réttar sem verið var að afnema.
Hæstvirtur dómsmálaráðherra, Björn Bjarnason fékk sömuleiðis samþykkt hér á Alþingi afskaplega slæm og svínsleg lög um málefni útlendinga ekki fyrir svo löngu. Þar voru réttindi fjölda Íslendinga skert til að sameinast erlendum maka sínum á grundvelli hjúskapar vegna skilyrðis laganna um 24 ára aldur. Þar var einnig komið í veg fyrir eðlilega fjölskyldusameiningu með svokallaðri 66 ára reglu þar sem afar og ömmur undir þeim aldri hafa ekki lengur rétt á dvalarleyfi vegna fjölskyldutengsla. Í hinum nýsamþykktu lögum var einnig að finna heimild til Útlendingastofnunar til að fara fram á lífsýnatöku á útlendingum. Sönnunarbyrðinni var jafnframt snúið við þannig að viðkomandi Íslendingar og erlendir makar þeirra þurfa nú að sanna fyrir yfirvöldum að þau búi ekki í málamyndunarhjónabandi.
Frú forseti
Hægt er að taka fleiri dæmi af vondum fyrirætlunum hæstvirts dómsmálaráðherra. Í upphafi þessa kjörtímabils lagði hann fram frumvarp um fangelsismál sem var svo illa unnið að hann neyddist til að draga það tilbaka. Við samningu þessa frumvarps var ekki haft samráð við neina hlutaaðeigandi s.s. fanga, aðstandendur fanga eða fangaverði. Ekkert markmið var í frumvarpinu, engin meðferðarúrræði og heimildir til að leita á gestum án rökstudd gruns voru auknar.

Á þremur árum hefur hæstvirtur dómsmálaráðherra síðan þrefaldað fjölda sérsveitarmanna og aukið fjárframlög til Ríkislögreglustjóra um 30%.
Til að bæta ofan á alla þessa upptalningu hafa flokksmenn Sjálfstæðisflokksins varið á þingi skilyrðislausan rétt atvinnurekanda til að taka lífsýni úr starfsfólki sínu.
Frú forseti
Hinn rauði þráður í störfum Sjálfstæðisflokksins og hæstvirts dómsmálaráðherra, Björns Bjarnasonar, kemur þó ekki óvart ef ræða Björns er rifjuð upp sem hann hélt á málþingi Lögfræðingafélags Íslands og Mannréttindastofnunar Háskóla Íslands, þann 26. september, 2003 þar sem 50 ára afmæli gildistöku Mannréttindasáttmála Evrópu var fagnað.

Þvert á almenna skoðun um að Mannréttindasáttmáli Evrópu hafi svo kallað „stjórnarskrárígildi“ þar sem almenn löggjöf skuli m.a. vera túlkuð í ljósi samningsins talaði hæstvirtur dómsmálaráðherra gegn slíku. Hann ræddi í ræðu sinni m.a. með leyfi foseta ,,allt tal um, að mannréttindasáttmálinn hafi nokkurs konar „stjórnarskrárígildi“ sé einungis lögfræðileg óskhyggja þeirra, sem láti berast með tískustraumum, jafnvel frá Strassborg". Þvert á allar meginkenningar í lögfræði hafnaði Björn þar hinu lifandi eðli samningsins og taldi að það ætti aðeins að túlka Mannréttindasáttmálann frá orðanna hljóðan.
Þetta er afar forneskjulegt viðhorf sem flestir fræðimenn hafa hafnað enda þarf samningur eins og Mannréttindasáttmáli Evrópu og túlkun hans að þróast í takt við breytta tíma. Friðhelgi einkalífsins þýðir t.d. allt annað í dag en fyrir 50 árum þegar Mannréttindasáttmáli Evrópu var gerður.
Frú forseti
Eins og áheyrendur og þingheimur heyra þá er ástæða til að hafa áhyggjur af frumvörpum hæstvirts dómsmálaráðherra. Sporin hræða, frú forseti. Í þessu frumvarpi sem er hér til umræðu er lagt til að sett verði á fót sérstök greiningardeild sem rannsaka á landráð, skipulagða glæpastarfsemi, hryðjuverk og óvini ríkisins. Slík deild væri algjört nýmæli hér á landi.
Það vakna því ýmsar spurningar við lestur þessa frumvarps sem þingheimur þarf að fá svör við frá hæstvirtum dómsmálaráðherra.


Í fyrsta lagi hvað kallar á þessa breytingu að mati hæstvirts ráðherra? Hver er eiginlega vandinn og hverjir eru hinir svokölluðu óvinir ríkisins að mati ráðherrans? Í núgildandi lögreglulögum segir að ríkislögreglustjóra beri að starfrækja lögreglurannsóknardeild sem rannsakar landráð og brot gegn stjórnskipan ríkisins og æðstu stjórnvöldum þess og aðstoðar lögreglustjóra við rannsókn alvarlegra brota. Hvað kallar á að hæstvirtur ráðherra vilji bætt við einhverri nýrri greiningardeild í lögin?
Í öðru lagi langar mig að vita hvert verður eiginlega verkefni þessarar deildar? Hvað mun hún gera dags daglega og hvert er eiginlega hlutverk hennar? Hvernig verður þessi vinna unninn hjá greiningardeildinni? Þessi deild mun að sinna einhverju forvarnarmati og áhættumati eins og stendur í greinagerð frumvarpsins? Hvernig fer þetta áhættumat fram? Sömuleiðis segir að þessi deild eigi að greina hættu á afbrotum en hvernig mun sú vinna fara fram?
Í þriðja lagi. Mun stofnun þessara deildar auka eftirlit með þegnum þessa lands? Eða hvernig mun hún annars starfa?
Í fjórða lagi þurfum við að fá að vita hvernig og hvort þessi vinna fari nú þegar fram hjá Ríkislögreglustjóra? Er verið að setja ramma utan um eitthvað sem er nú þegar til staðar? Hvernig er þetta áhættumat sem ráðherrann talar um unnið í núverandi kerfi?
Í fimmta lagi. Hverjar verða starfheimildir þessarar greiningardeildar? En í þessu frumvarpi er ekkert minnst á heimildir þessarar starfsemi. Það er bara stofnuð eitt stykki greiningardeild sem á að rannsaka þessi mál og stunda áhættumat. Það er því ekki rétt eins og heyrst hefur í umræðunni að hér sé verið að stinga stoðum undir heimildir einhverrar starfsemi sem nú þegar er til staðar. Það er ekki heldur rétt sem segir í greinagerð frumvarpsins á bls. 6: "Lagaákvæði um greiningardeild tryggja að þannig sé um hnúta búið hér að þeir sem falið er að gæta öryggis borgaranna hafi sambærilegar lögheimildir og starfsbræður þeirra erlendis til að sinna störfum sínum."
Hér er ekki verið að hrófla við einhverjum lögheimildum lögreglu eða hvað? Stendur til að leggja fram frumvarp sem breytir heimildum lögreglunnar hvað þetta varðar? Í grein hæstvirts dómsmálaráðherra frá því í gær segir ráðherrann að lögreglan þurfi sambærilegar heimildir og lögreglur í öðrum ríkjum. Hvað vantar á að mati hæstvirts ráðherra og hvað auknar heimildir til lögreglunnar ætlar hann að tryggja henni?
Í sjötta lagi. Í 5. mgr. 3. gr. frumvarpsins er heimild fyrir fleiri svona greiningardeildir við önnur embætti. Stendur það til og af hverju vill hæstvirtur hafa margar svona deildir?
Í sjöunda lagi. Hver mun vinna í þessari greiningardeild og hversu margir? Hvað mun hún kosta en í kostnaðarmati fjármálaskrifstofu fjármálaráðuneytisins er ekki gert ráð fyrir neinum kostnaði vegna þessara breytinga? Eitthvað hlýtur svona deild að kosta. Eða er hún kannski nú þegar til hæstvirtur ráðherra?
Í áttunda lagi. Verður einhver með eftirlit með greiningardeildinni?
Í níunda lagi. Eru áætlaðar einhverjar breytingar á Þjóðskrá og staðsetningu hennar hvað þetta varðar? En í þjóðskrá koma auðvitað fram margs konar upplýsingar sem gætu nýst í hinu svokallaða áhættumati greiningardeildarinnar.
Frú forseti
Eins og ég segi þá vakna margar spurningar vegna þessa frumvarps og hverjar sér eiginlega forsendur fyrir svona greiningardeild. Er verið að stofna leyniþjónustu eins og heyrst hefur í umræðunni? Mun þessi greiningardeild einfaldlega finna sér verkefni verði lítið að gera hjá henni? Hverjar verða heimildir hennar?
Frú forseti
En þetta frumvarp snýr ekki eingöngu að því að setja á fót greiningardeild eða leyniþjónustu hjá Ríkislögreglustjóra heldur einnig um breytingar á lögregluumdæmum. Það er ýmislegt jákvætt við þær breytingar en auðvitað setjum við þann fyrirvara um að þjónustan og löggæslan skerðist ekki. Það er ljóst að sums staðar hefur fólk áhyggjur af stöðu mála enda löggæsla einn af grundvallarþáttum í öllum samfélögum. Í Hafnarfirði og í Kópavogi hefur fólk t.d. áhyggjur að þjónustan skerðist eitthvað en þetta eru þau sveitarfélög sem hafa hvað fæsta lögreglumenn á hvern íbúa.

Það getur hins vegar sóknarfæri í þessari sameiningu sem hér er verið að leggja til fyrir þessi sveitarfélög og það munum við auðvitað skoða í allsherjarnefndinni. Samfylkingin hefur áður barist fyrir hér á þingi að endurskoðunar væri þörf á skipulagi og framkvæmd lögreglunnar. Aðalatriðið er að þjónustan skerðist ekki og nýting á fjármunum og vinnuafli batni og lögreglan styrkist.
Að lokum langar mig að minnast á í samhengi við stofnun þessara greiningardeildar við embætti Ríkislögreglustjóra að frelsisskerðing er oftast nær hægfara en ekki í einu vetfangi. Aukið eftirlit og skerðing á persónuréttindum eru ætíð réttlætt með fögrum orðum og góðum tilgangi. Það getur verið styttra í Stóra bróðir, sem George Orwell lýsti, en margir halda. Við verðum því vera tánum þegar kemur á hugðarefnum hæstvirts dómsmálaráðherra. Reynslan sýnir það.

Samfylkingin er reiðubúin

Samfylkingin er ungur flokkur - tæplega 6 ára gamall – en þrátt fyrir það byggir Samfylkingin á gömlum grunni. og klassískri jafnaðarstefnu Þann 12. mars næstkomandi mun hreyfing jafnaðarmanna á Íslandi fagna 90 ára afmæli sínu. Á þessum tíma hafa jafnaðarmenn haft mótandi áhrif á íslenskt samfélag. Má þar nefna afnám haftastefnunnar, útfærslu landhelginnar, uppbyggingu menntakerfisins, frelsi í gjaldeyrismálum, EES-samninginn og öllu því frelsi sem fylgdi honum. Þá má einnig minnast á sigurinn á verðbólgunni með þjóðarsáttinni, almannatryggingarnar, gríðarlegar framfarir í húsnæðismálum, sjálfstæði Seðlabankans, byltingu í leikskólamálum borgarinnar og svona mætti lengi telja áfram.
Glæsileg prófkjör og öflugt flokkstarf
Ný forysta í Samfylkingunni hefur markvisst unnið að flokkstarfi. Innan Samfylkingarinar er starfrækt ein fjölmennasta og öflugusta ungliðahreyfing landsins. Starf eldri borgara fer fram í gegnum félagskapinn 60+ og skipar veigamikinn sess í starfi flokksins. Kvennahreyfing Samfylkingarinnar var stofnuð í haust og er flokknum afar mikilvæg. Samtökin Jafnaðarmenn í atvinnurekstri hafa sannað gildi sitt fyrir flokkinn.

Fjölbreytt málefnastarf Framtíðarhópsins og reglubundnar heimsóknir flokksforystunnar til aðildarfélaga Samfylkingarinnar um allt land í vetur hafa bæði þjappað flokksfélögum saman og fjölgað þeim. Flokkstarf Samfylkingarinnar iðar af lífi og krafti. Að auki má nefna að undanfarnar vikur hafa fjórir nýjir starfsmenn verið ráðnir á skrifstofu Samfylkingarinnar, m.a. til þess að vinna að því að styrkja innviði flokksins enn frekar.
Um síðustu helgi hélt Samfylkingin vel heppnað og fjölmennt prófkjör í Kópavogi þar sem nýr oddviti var m.a. valinn. Aðra helgi mun Samfylkingin eiga aðild að prófkjöri í Garðabæ. Ekki alls fyrir löngu hélt Samfylkingin glæsileg prófkjör í Hafnarfirði sem og á Akureyri. Þar valdist bæði reynt og nýtt fólk í forystuhlutverk. Í upphafi þessarar viku var glæsilegur framboðslisti ákveðinn í Árborg, en þar fékk Samfylkingin um 42% atkvæða í síðustu sveitastjórnarkosningum. Framboðslistar Samfylkingarinnar eru að verða til og flokkurinn undirbýr sig fyrir komandi sveitarstjórnarkosningar.
Prófkjör Samfylkingarinnar í Reykjavík
Í næstu sveitastjórnarkosningum mun Samfylkingin bjóða fram á nokkrum stöðum á landinu, þar á meðal í Reykjavík, í fyrsta skipti í eigin nafni. Í Reykjavík bjóða sig fram 16 mjög hæfir og frambærilegur einstaklingar á lista Samfylkingarinnar.
Núna á laugardag og sunnudag munu borgarbúar því geta valið sér fulltrúa á framboðslista Samfylkingarinnar fyrir komandi sveitarstjórnarkosningar. Kosið verður á skrifstofu Samfylkingarinnar að Hallveigarstíg, í félagsheimili Þróttar í Laugardal, í félagsheimili Fylkis við Árbæjarlaugina, í Álfabakka í Mjódd og á Gylfaflöt í Grafarvogi. Prófkjörið er opið öllum bogarbúum.
Samfylkingin leiðir nú þegar meirihlutasamsstarf í sveitastjórnum víða um land. Flokkurinn er reiðubúinn til þess að axla enn frekari ábyrgð í sveitarstjórnum landsins og ætlar sér að gera það.

Ég er sannfærður um að hugmyndir og áherslur Samfylkingarinnar eiga samleið með íslensku þjóðinni. Samfylkingin býður upp á frjálslyndan valkost þar sem einstaklingarnir og viðskiptalífið fá að njóta sín, samhliða því sem að öflugt velferðar- og menntakerfi blómstrar.

Hátækni og stjórnvöld

Þingmenn Samfylkingarinnar fóru um daginn í viðamikla útrás í öll kjördæmi landsins. Þar hittum við fjöldann allan af fólki og kynntumst ýmsum fyrirtækjum og stofnunum.

Afar fróðlegt var að heimsækja nokkur hátæknifyrirtæki s.s. Marel, Orf-líftækni, CCP-tölvuleikjafyrirtækið, Actavis og Marorku. Hjá þessum fyrirtækjum blasti við frumkvæði, áræðni og mikill sköpunarkraftur.

Hins vegar bentu öll þessi fyrirtæki á ákveðið skilningsleysi meðal stjórnvalda. Á meðan önnur ríki gera allt sem í þeirra valdi stendur til að gera starfsumhverfi hátækni- og sprotafyrirtækja aðlaðandi mæta þessi fyrirtæki áhugaleysi og skilningsleysi hér á landi. Meðal annars var bent á of lága rannsóknarstyrki, óhagstæðar skattareglur miðað við önnur lönd, gengisóvissu og væntanlegan skort á iðn- og raunvísindamenntuðu fólki.
Þögn Samtaka atvinnulífsins
Flest þessara fyrirtækja bentu sömuleiðis á þann gríðarlega ókost sem felst í íslensku krónunni. Það er alveg ljóst að íslensk fyrirtæki búa ekki við stöðugleika á meðan íslenska krónan er við lýði. Þegar allt að 40% sveiflur eru á gjaldmiðlinum er erfitt að gera áætlanir fram í tímann. Full aðild að Evrópusambandinu með evruna sem gjaldmiðil myndi færa íslenskum fyrirtækjum langþráðan stöðugleika ásamt gríðarlegum möguleikum til vaxtar og velferðar.

Alls staðar annars staðar í Evrópu hefur viðskiptalífið á viðkomandi stað gegnt lykilhlutverki í þrýstingnum fyrir aðild að Evrópusambandinu enda hagsmunirnir augljósir. En eins og einn forstjórinn sagði á þessum fundum þá er það mjög sérstakt að Samtök atvinnulífsins og Viðskiptaráð Íslands hafi ekki ályktað fyrir ESB aðild Íslands eins og öll önnur sambærileg samtök erlendis hafa gert. Þögn þessara aðila er ekki í samræmi við hagsmuni íslenskra fyrirtækja.
Sæeyru og hjúkrunarheimili
Sömuleiðis tók ég þátt í útrásinni í Suðurkjördæmi og sá í fyrsta skipti með eigin augu lifandi fyrirbæri sem heitir sæeyru. Minn hópur heimsótti þar m.a. eldisstöðvar, hitaveitu, grunnskóla og hjúkrunarheimili.

Það er alltaf fróðlegt að kynnast mismunandi sviðum atvinnulífsins og sjá vandann með eigin augum sem mörg fyrirtæki og stofnanir þurfa að kljást við á hverjum degi.