Kostnaður vegna prófkjörsbaráttu

Yfirlit yfir kostnað Ágústs Ólafs Ágústssonar vegna prófkjörs Samfylkingarinnar 9. nóvember 2002

Útgjöld
Póstkostnaður: 249.914 kr
Útgáfa: 80.303 kr
Auglýsingar: 113.544 kr
Símakostnaður: 34.611 kr
Annað: 56.761 kr
---Samtals: 535.133 kr

Tekjur
Styrkir og framlög: 50.000 kr
---Samtals: 50.000 kr

Valkostur ungs fólks

Framundan eru spennandi kosningar til Alþingis. Samfylkingin hefur aukið fylgi sitt undanfarin misseri og mælist nú í síendurteknum skoðanakönnunum sem stærsti stjórnmálaflokkur landsins. Innan Ungra jafnaðarmanna, ungliðahreyfingar Samfylkingarinnar, hefur verið unnið hörðum höndum undanfarið ár. Þegar núverandi framkvæmdastjórn tók við völdum fyrir rúmlega ári síðan voru aðeins til 3 virk aðildarfélög í Ungum jafnaðarmönnum. Nú stefnir í að þau verði orðin 11 talsins um allt land áður en starfsárinu lýkur. Til eru orðin landssamtök Ungra jafnaðarmanna.

Skýrar línur í pólitíkinni
Það skiptir máli hvað ungt fólk kýs í stjórnmálum. Það eru skýrar línur í pólitíkinni nú. Ungir sjálfstæðismenn hafa ályktað að hækka skuli verulega skólagjöld í Háskóla Íslands og leggja niður Samkeppnisstofnun, Fjármálaeftirlitið, Íbúðalánasjóð og Lánasjóð íslenskra námsmanna. Þessu hafna Ungir jafnaðarmenn algjörlega.
Landsþing Ungra jafnaðarmanna verður haldinn helgina 24.-26. janúar á Selfossi, en þar er einmitt eitt nýstofnaðra félaga hreyfingarinnar. Á landsþinginu mun fara fram málefnavinna, undirbúningur fyrir Alþingiskosningar í maímánuði og kosning stjórnar Ungra jafnaðarmanna en frekari upplýsingar má finna á politik.is. Heiðursgestir landsþingsins verða Össur Skarphéðinsson og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir. Ég hvet ungt fólk til að koma á landsþingið og kynnast kraftmiklu starfi Ungra jafnaðarmanna.
Landsþing 24.-26. janúar á Selfossi
Landsþing Ungra jafnaðarmanna á Selfossi mun snúast um að marka skýra valkosti fyrir ungt fólk í komandi kosningum. Ungir jafnaðarmenn telja að heildstæða fjölskyldu- og neytendastefnu hafi vantað lengi. Ungir jafnaðarmenn álíta það ekki vera náttúrulögmál að Íslendingar þurfi að greiða eitt hæsta matvælaverð í heimi. Fórnarkostnaður við að vera í námi hækkar stöðugt ásamt því að þrýstingur á skólagjöld eykst. Skólagjöld leikskóla eru sömuleiðis komin algjörlega úr böndunum og félagslega nauðsynlegar tómstundir hafa orðið að forréttindum á grunnskólastigi.
Þjónustugjöld á opinberri þjónustu hafa rokið upp úr öllu valdi síðastliðinn áratug án þess að þjónusta hafi aukist að sama skapi. Lyfjakostnaður venjulegs fjölskyldufólks getur hæglega sligað fjárhag heimilis, hvað þá fyrir öryrkja og aldraða. Húsnæðiskostnaður ungs fólks hefur sjaldan verið meiri og leiguverð hefur rokið upp m.a. vegna aðgerða stjórnvalda. Vaxtakostnaður er með því hæsta sem gerist í vestrænum heimi og skattbyrði einstaklinga hefur aukist í tíð núverandi ríkisstjórnar. Jaðarskattar ungs fólks, s.s. þeirra sem eru að koma sér upp húsnæði og fjölskyldu og greiða niður námslán eru allt of háir. Skuldasöfnun heimilanna er í sögulegu hámarki og verðtrygging lána kemur aftan að mörgum.
Þessu vilja Ungir jafnaðarmenn breyta og því munu þeir hittast á Selfossi næstkomandi helgi.

Tvíeykið Össur og Ingibjörg

Í fyrsta skipti í mjög langan tíma hefur stjórnmálaflokkur mælst stærri en Sjálfstæðisflokkurinn í endurteknum skoðanakönnunum. Samfylkingin er orðin að öflugum valkosti í íslenskum stjórnmálum sem forystuafl. Samfylkingin mun tefla fram sínu sterkasta liði í komandi alþingiskosningum þar sem Össur Skarphéðinsson, formaður flokksins, mun leiða innra starfs flokksins og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, fráfarandi borgarstjóri, verður forsætisráðherraefni flokksins.
Það sýnir styrk Samfylkingarinnar og er mikill akkur fyrir íslenska kjósendur að Össur Skarphéðinsson og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir hafi ákveðið að standa þétt að baki hvort öðru og saman bjóða upp á það besta sem flokkurinn hefur upp á að bjóða.
Mikill meðbyr Samfylkingar
Össur Skarphéðinsson hefur lyft grettistaki á þeim tíma sem hann hefur verið formaður Samfylkingarinnar. Hann hefur tekið virkan þátt í að þróa innra starf flokksins á mjög erfiðum tíma og stofnað Samfylkingarfélög um allt land. Össur hefur lyft Samfylkingunni úr 13% í skoðanakönnunum upp í rúmlega 30% fylgi en í nóvember síðastliðnum mældist Samfylkingin með 32% fylgi. Eftir að ljóst er orðið að Ingibjörg Sólrún mun ganga til liðs við flokkinn í kosningabaráttunni og taka þar virkan þátt hefur fylgið verið á bilinu 36%-39%.
Það liggur því fyrir að gríðarlega öflugt tvíeyki hefur litið dagsins ljós í íslenskum stjórnmálum. Slíkt samstarf öflugra leiðtoga þekkist víða erlendis, sérstaklega á Norðurlöndunum. Tvíeyki eru þó ekki óþekkt fyrirbæri úr innlendri stjórnmálasögu og þannig má til að mynda nefna Jón Baldvin Hannibalsson og Jón Sigurðsson, Hermann Jónsson og Eysteinn Jónsson, Einar Olgeirsson og Brynjólf Bjarnason og loks Ólaf Thors og Bjarna Benediktsson.
Gerum konu að forsætisráðherra
Össur Skarphéðinsson og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir standa fyrir frjálslynda jafnaðarstefnu þar sem öflugt velferðar- og menntakerfi blómstrar á sama tíma og einstaklingurinn og viðskiptalífið fá að njóta sín. Landsmenn allir þekkja vel til Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur sem borgarstjóra höfuðborgarinnar í rúm en 8 ár. Í hennar stjórnartíð hefur Reykjavík orðið að heimsborg sem allir Íslendingar geta verið stoltir af. Össur Skarphéðinsson hefur sýnt mikla eljusemi og dug og hefur algerlega tekist að byggja upp öflugan stjórnmálaflokk, náð að mynda löngu þarft mótvægi við Sjálfstæðisflokkinn. Össur Skarphéðinsson gefur nú íslenskum kjósendum einnig tækifæri til þess að gera konu að forsætisráðherra en kona hefur aldrei gegnt embætti forsætisráðherra áður.
Davíð Oddsson forsætisráðherra hefur verið við völd lengur en nokkur annar forsætisráðherra. Það er stundum sagt að vald spilli og að mikið vald gjörspilli. Verst fer þá á því þegar menn eru með valdið of lengi í hendi sér. Undanfarin misseri hefur það komið æ betur í ljós að það er kominn tími á Davíð Oddsson. Framkoma hans í Falun Gong málinu síðastliðið sumar og ummæli hans í garð Mæðrastyrksnefndar þar sem hann afgreiddi þeirra ómetanlega starf í einu vetfangi með þeim orðum að það væri alltaf til fólk sem hugnast hlaupa eftir ókeypis mat og fatnaði, sýnir vel að breytinga er þörf.
Valið er skýrt
Kjósendur á Íslandi hafa skýrt val í komandi Alþingiskosningum. Valið stendur á milli áframhaldandi ríkisstjórnar sérhagsmuna og valdhroka Davíðs Oddssonar annars vegar og hins vegar frjálslyndrar og ferskrar ríkisstjórnar Ingibjargar Sólrúnar þar sem mannúð og menntun er höfð að leiðarljósi.
Greinin birtist í DV í janúar 2003.

Viðskiptalífið í fjötrum stjórnmála

Undanfarna daga hefur Morgunblaðið verið með afar áhugaverða umfjöllun um ein mestu átök íslenskrar viðskiptasögu þar sem barist var um yfirráðin í Íslandsbanka og Tryggingamiðstöðinni. Þessi yfirferð Morgunblaðsins sýnir vel hvernig hina hraða atburðarrás viðskiptalífsins getur farið fram en jafnframt sýnir hún hversu persónuleg tengsl og vinskapur skiptir miklu máli í íslenskum viðskiptum. Það sem hefur hins vegar vakið einna mesta athygli fólks er að forsætisráðherrann spilar ákveðið hlutverk í atburðarrásinni.
Í umfjöllun Morgunblaðsins er sífellt tekið fram hvað Davíð Oddssyni á að hafa fundist um málið og hvernig hann á að hafa brugðist við hinum og þessum ákvörðunum. Álit forsætisráðherrans virðist hafa skipt miklu máli um hvernig menn tóku viðskiptaákvarðanir og um hvernig vali á viðskiptafélögum var háttað. Það er hreint út sagt sláandi að sjá Davíð Oddsson sem meiriháttar leikanda í viðskiptafléttu hlutafélaga sem eru á markaði.
Störf og stefna eru ekki það sama
Hugmyndafræði margra stuðningsmanna Davíðs Oddssonar snýst um að minnka völd og áhrif stjórnmálamanna á hið daglega líf borgaranna og ekki síst á viðskiptalífið. Það er gott og vel og get ég tekið undir margt í þessari hugmyndafræði. Hins vegar hefur 11 ára reynsla af stjórnarháttum Davíðs Oddssonar sýnt allt aðra hugmyndafræði. Áhrif og álit Davíðs Odssonar virðist skipta miklu máli um hvernig ákvarðanir eru teknar í viðskiptalífinu. Davíð Oddsson virðist hafa undirliggjandi tangarhald á atvinnurekendum og viðskiptalífinu í heild.
Þetta sést ekki einungis í átökunum um Íslandsbanka heldur einnig afar vel í Evrópuumræðunni þar sem atvinnulífið þegir þunnu hljóði þrátt fyrir skýra hagsmuni þess af aðild að Evrópusambandinu. Það er einsdæmi í allri Evrópu að samtök atvinnurekenda skuli ekki berjast með kjafti og klóm fyrir aðild að ESB. Það er helst Samtök iðnaðarins sem hafa synt á móti straumnum enda uppskáru þau hótun forsætisráðherrans um að skorið yrði á opinbera tekjuleið þeirra í kjölfar skoðanakönnunar um ESB sem samtökin stóðu fyrir.
Rjúfum tengslin
Annars er það ansi margt sem fer ekki saman við hugmyndafræði stuðningsmanna Davíðs Oddssonar og störf Davíðs sem forsætisráðherra. Báknið hefur aldrei í Íslandssögunni verið eins viðamikið, aldrei hafa fleiri starfsmenn verið á launum hins opinbera, skattbyrði einstaklinga hefur aukist þrátt fyrir lækkun á skattprósentunni og að síðustu má nefna fyrrnefndan ótta og áhrif sem Davíð Oddsson hefur, beint og óbeint, á hið ,,frjálsa" viðskiptalíf.
Hin gömlu tengsl Sjálfstæðisflokksins og atvinnulífsins þarf að rjúfa. Viðskiptalífið þarf að stjórnast af fjárhagslegum og rekstrarlegum hagsmunum en ekki flokkshagsmunum eins og það virðist oft gera. Það er ekki eðlilegt að stjórnmálamenn séu leikendur á taflborði markaðarins. Það er hins vegar ljóst að verði Össur Skarphéðinsson eða Ingibjörg Sólrún Gísladóttir forsætisráðherra þá munu þau ekki hafa þetta tangarhald á viðskiptalífinu, þótt þau myndu vilja það. Og það væri skref í rétta átt.

Jafnrétti er grundvöllur heilbrigðs samfélags

Jafnréttismál eru eðli máls samkvæmt mjög ofarlega í huga Ungra jafnaðarmanna enda byggir stefna þeirra á jöfnuði manna og jöfnum tækifærum fólks, karla og kvenna, til að lifa lífi sínu á sómasamlegan hátt. Margt hefur áunnist í jafnréttisbaráttu kvenna en þó blasir við að enn er langt í land.
Útrýma þarf launamuni kynjanna
Ungir jafnaðarmenn munu aldrei geta fellt sig við óútskýrðan launamun kynjanna og neita að líta svo að tíminn einn og sér geti og muni jafna stöðu karla og kvenna á atvinnumarkaði. Það hlýtur að teljast eitt mesta baráttumál í jafnréttisbaráttunni að útrýma þeim kynbundna launamun sem ítrekaðar kannanir sýna að er til staðar- þó hægt sé að deila um hve mikill hann er. Þetta misrétti er eitt það alvarlegasta sem blasir við íslensku samfélagi. Veruleiki íslensks samfélags endurspeglar því miður ekki fullt jafnrétti kynjanna. Og því þarf að grípa til aðgerða. Sagan sýnir klárlega að staða kynjanna verður ekki jöfn með því einu að bíða, það þarf aðgerðir. Ungir jafnaðarmenn vilja að sjónarmið jafnréttis verði samþætt inn í alla stefnumótun og ákvarðanatöku ríkis og sveitafélaga.

Fæðingarorlof feðra er skref í rétta átt
Ástæða er til að hrósa fyrir það sem vel er gert og ríkisstjórnin getur verið ánægð með fæðingarorlofslögin sem gengu endanlega í gildi nú um áramótin. Þau lög hafa margt jákvætt í för með sér og sumir hafa litið svo á að þau séu hreinlega jafnréttislög. Undir það má að mörgu leyti taka, þar sem lögin munu vafalítið stuðla að jöfnum launum karla og kvenna fyrir sömu vinnu, enda eru karlmenn ekki ,,verðmætari" starfskraftur þegar jafnmiklar líkur eru til þess að þeir hverfi um stundarsakir úr vinnu vegna fæðingarorlofs. Ungir jafnaðarmenn fagna jafnari stöðu kynjanna á vinnumarkaði með þeirri tryggingu sem felst í jöfnum rétti foreldra til töku fæðingarorlofs.
Lögin eru jafnframt mikið réttlætismál og framfaraskref fyrir unga feður sem fram að þessu hafa þurft að búa við þann veruleika að geta ekki verið í jafnmiklum samvistum við börn sín á fyrstu mánuðum ævinnar og mæður. Um kostnaðinn sem Ungir sjálfstæðismenn hafa gagnrýnt svo mjög er það að segja að kostnaðurinn við fæðingarorlof hefur eflaust ætíð verið til staðar. Konur hafa hins vegar þurft að bera hann einar fram að þessu. Konum er nú loks gert kleift að keppa á jafnréttisgrundvelli við karlmenn á vinnumarkaði og karlmönnum er gert mögulegt að taka fullan þátt í uppeldi barna sinna.
Með jöfnum rétti kynjanna til töku fæðingarorlofs er nú fyrst kominn grunnur að því að konur og karlar standi jafnvíg á bæði atvinnumarkaði og innan heimilisins. Þá er það tvímælalaust í hag barnsins að fá tækifæri til að umgangast báða foreldra sína.
Ungir jafnaðarmenn vilja að sjálfstæður réttur foreldris til fæðingarorlofs sé lengdur í 6 mánuði og að hinn deilanlegi réttur verði einnig lengdur í 6 mánuði. Það er einnig fróðlegt rannsóknarefni hvort úrskurðir og dómar í forsjármálum kunni að taka mið af breyttum raunveruleika, hvort staða feðra geti styrkst í slíkum málum eftir að hafa tekið fæðingarorlof, dvalið heima hjá barni sínu og þar af leiðandi orðið virkari þátttakendur í lífi og uppeldi barna sinna.

Skilningsleysi gagnvart jafnréttismálum
Ljóst er að jafnréttismál eru neðarlega á verkefnalista ríkisstjórnarinnar. Og það stafar frekar af skilningsleysi heldur en af þeirri staðreynd að ríkisstjórnin sinni málaflokknum ekki viljandi vits. Þetta skilningsleysi stafar eflaust af rýrum hlut kvenna í ríkisstjórn, sem þó er betri en áður. Sé litið til stefnu stjórnmálaflokka mætti eflaust komast að þeirri niðurstöðu að jafnréttismál væri nokkuð ofarlega á baugi í flestum flokkum. Sé hins vegar litið til áherslna í starfi og stefnu, kynjahlutfalla í flokkunum og til þess hvernig raðað er á lista fyrir næstu Alþingiskosningar blasir annar raunveruleiki við. Prófkjör Sjálfstæðismanna í Reykjavík sýndi bágborna stöðu kvenna innan flokksins og allt tal um að Sjálfstæðismenn séu komnir á næsta stig jafnréttisbaráttunnar, þar sem talað er um einstaklinga óháð kynferði er hlægilegur. Sá málflutningur er í engu samræmi við þá stöðu sem konur innan Sjálfstæðisflokksins búa við og er í engu samræmi við hlutfall kvenna í stjórnmálum almennt. Það er ástæða til að hvetja konur til frekari þátttöku í stjórnmálum og það verður ekki gert á þennan hátt. Aðrir flokkar búa við betri stöðu og nú blasir við sögulegt tækifæri- tækifæri til að gera Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur að forsætisráðherra, fyrst allra kvenna.

Flokksvali Samfylkingarinnar lokið

Nú er flokksvali Samfylkingarinnar í Reykjavík, Suðvesturkjördæmi og Suðurkjördæmi lokið. Þrír ungir einstaklingar sem eiga rætur sínar að rekja til Ungra jafnaðarmanna tóku þarna þátt og fengu góða kosningu. Björgvin G. Sigurðsson lenti í 3. sæti í suðurkjördæmi, Katrín Júlíusdóttir lenti í 4. sæti í Suðvesturkjördæmi og undirritaður lenti í 8. sæti í flokksvalinu í Reykjavík en það þýðir 4. sæti í öðru hvoru Reykjavíkurkjördæminu.

Þetta eru allt örugg fyrsta varaþingmannssæti og á góðum degi þingsæti. Það er afar ánægjulegt að Samfylkingarfólk skuli treysta ungu fólki fyrir slíkum sætum og sýnir það að Samfylkingin er flokkur ungs fólks. Endurnýjun Samfylkingarinnar í flokksvali helgarinnar fólst fyrst og fremst í velgengni unga fólksins.

Málefni ungs fólks hafa lengi legið í skugga stjórnmálanna. Mennta- og lánasjóðsmálin hafa aldrei verið forgangsmál stjórnvalda enda er þar víða sviðin jörð. Húsnæðismálin hafa einnig verið í ólestri undanfarin ár enda virðist ekki vera gert ráð fyrir litlum og ódýrum íbúðum aðgengilegar ungu fólki með takmörkuð fjárráð. Jaðarskattapólitík stjórnvalda hefur lengi komið ungu fólk í vandræði enda vinnur ungt fólk oft myrkvanna milli til að koma sér upp þaki yfir höfuðið og borga námslánin.

Evrópumálin hafa ekki verið á dagskrá hjá núverandi ríkisstjórn og það var fyrst fyrir um mánuði sem fyrsti stjórnmálaflokkurinn setti aðildarviðræður við Evrópusambandið í stefnuskrá sína. Aðild að Evrópusambandinu snertir hagsmuni ungs fólks beint þar sem fólk hefur æ ofan í æ rekið sig á að réttindi samkvæmt EES-samningingnum eru oftar en ekki kunn í Evrópu og kallar oft á talsverð vandræði, flóknar útskýringar og töluverðan fórnarkostnað fyrir viðkomandi. Skólagjöld í bestu háskóla Evrópu munu lækka til muna við inngöngu Íslands í ESB og að ógleymdu matvælaverðinu og vaxtakostnaðinum sem er þungur baggi hjá hverju ungu heimili.

Eins og áður hefur komið fram þá eru um 80% þingmanna Alþingis á aldrinum 45-59 ára og enginn þingmaður er undir 36 ára aldri. Þessu þarf að breyta. Tryggjum að baráttusæti ungs fólks í Samfylkinunni verði örugg þingsæti í vor svo að rödd nýrrar kynslóðar megi heyrast á þingi.

Innilegar þakkir

Nú er flokksvali Samfylkingarinnar í Reykjavík lokið. Ég fékk 2010 atkvæði og lenti í 8. sæti. Að mínu mati er þetta frábær árangur enda þýðir þetta 4. sæti í öðru hvoru Reykjavíkurkjördæminu sem er þingsæti á góðum degi og öruggt 1. varaþingmannssæti. Ég vil þakka öllum þeim sem gerðu þennan árangur að veruleika og tóku þátt í þessari baráttu. Ég vil einnig þakka því Samfylkingarfólki sem treysti mér fyrir sæti á listanum og tel þetta sýna að ungt fólk á sér athvarf í Samfylkingunni.

Rödd nýrrar kynslóðar heyrist á Alþingi

Í dag, laugardaginn 9. nóvember fer fram flokksval Samfylkingarinnar í Reykjavík þar sem 13 frambjóðendur takast á um 8 sæti.

Ég hef lagt áherslu að nauðsyn þess að endurnýjun eigi sér stað á Alþingi. Nú er 80% þingheims á afar þröngu aldursbili og er enginn þingmaður undir 36 ára aldri. Þetta er einsdæmi í allri Evrópu. Notum tækifærið sem felst í prófkjöri Samfylkingarinnar í Reykjavík og yngjum upp og endurnýjum í þingliði flokksins. Samfylkingin á að vera flokkur breiddarinnar. Samfylkingin á að vera flokkur ungs fólks, flokkur framtíðarinnar.

Óæskileg aldursskipting Alþingis
Óæskileg aldursskipting Alþingis hefur haft áhrif og hefur m.a. birst í sinnuleysi þingmanna gagnvart ýmsum málaflokkum sem einkum og sér í lagi snerta ungt fólk, s.s. mennta-, húsnæðis-, skatta- og alþjóðamál. Það er mikil þörf á málsvara menntunar á Alþingi enda er víða pottur brotinn þar. Hugfarsbreyting gagnvart menntun þarf að eiga sér stað og stórauka þarf forgang menntunar í íslenskum stjórnmálum.
Frjálslynd jafnaðarstefna
Hugsanleg aðild Íslands að Evrópusambandinu er tvímælalaust ein stærsta pólitíska spurning samtímans. Ég hef verið jákvæður gagnvart aðild Íslands að ESB enda er ég sannfærður um að lífskjör Íslendinga batni við inngöngu, með lægra matvælaverði, lægri vöxtum, minni viðskiptakostnaði, aðhaldi í ríkisfjármálum og auknum áhrifum á löggjöf landsins.

Frjálslynd jafnaðarstefna hefur verið rauður þráður í minni hugmyndafræði. Við eigum að leyfa einstaklingum og fyrirtækjum að njóta sín til fulls á sama tíma og við hlúum að öflugu velferðarkerfi. Árangursrík efnahagsstefna tekur mið af að efla menntun mest allra þátta, auka sveigjanleika, efla lítil og meðalstór fyrirtæki, ryðja burtu viðskiptahindrunum og stuðla að réttlátu skattkerfi.
Stjórnmál snúast um forgangsröðun
Stjórnmál eru ætíð spurning um forgangsröðun. Ísland er fimmta ríkasta land í heimi. Við eigum ekki að líða fátækt hér á landi, hvað þá fátækt vegna örorku. Ég vil sjá öflugt velferðarkerfi þar sem engin réttindi eru án ábyrgðar. Við eigum ekki að hræðast nýjar leiðir í velferðarkerfinu svo fremi sem markmið jafnaðarstefnunarinnar um jafnan aðgang að velferðarkerfinu óháð efnahag er algjörlega tryggt. Það er markmiðið sem skiptir máli en ekki leiðirnar að því.
Á sama tíma og ég vil þakka öllum sem hafa lagt hönd á plóg í prófkjörsbaráttu minni vona ég að þú stuðlir að aukinni breidd og nauðsynlegri endurnýjun í þingflokki Samfylkingarinnar með því að treysta mér fyrir 4. sæti í prófkjöri Samfylkingarinnar í Reykjavík. Kjósum rödd nýrrar kynslóðar á þing.
Prófkjör Samfylkingarinnar í Reykjavík er kl. 11-22 laugardaginn 9. nóvember í Þróttarheimilinu við gervigrasvöllinn í Laugardal, á móti Laugardalshöllinni. Allir sem eru í Samfylkingunni eða skrá sig í hana hafa atkvæðisrétt. Munum eftir skilríkjunum.

Samfélag frjálslyndrar jafnaðarstefnu

Það hefur stundum verið sagt að hægt sé að segja margt um samfélagið af því hvernig komið er fram við aldraða og öryrkja. Staða öryrkja á Íslandi er slæm, sérstaklega ungra öryrkja sem hafa aldrei haft nein tækifæri til að safna í lífeyri. Hópur aldraða hefur einnig verið dæmdur úr leik í samfélaginu sökum fátæktar og nú kemur í ljós, samkvæmt blaðagreinum lækna, að sjúklingar búi við ,,stríðsástand" á sjúkrahúsum.
Breytt forgangsröðun
Stjórnmál snúast ætíð um forgangsröðun. Forgangsröðun ríkisstjórnarinnar sést vel gagnvart öldruðum sem þurfa að búa við afar ósanngjarna skattlagningu á lífeyri. Við sjáum forgangsröðunina gagnvart öryrkjum og bótaþegum og landbúnaðarkerfið fær meira fjármagn frá ríkinu, beint og óbeint, en allir framhaldsskólar landsins og Háskóli Íslands samanlagt.

Kjósendur eiga að meta stjórnmálaflokka eftir þeirri forgangsröðun sem þeir sýna í reynd. Heilsugæsla á að vera fremst í forgangsröðuninni ásamt menntamálum, langt á undan Þjóðmenningarhúsum, starfslokasamningum, jarðgöngum, búvörusamningum, japönskum sendiráðum og fleira í þeim dúr sem við höfum þurft að horfa upp á í tíð núverandi ríkisstjórnar.
Veljum velferð fólksins
Sóknarfæri Samfylkingarinnar eru gríðarleg með réttri forgangsröðun. Við eigum að vera stjórnmálaflokkur einstaklinga, einyrkja og smærri fyrirtækja sem byggja á mannauði. Þessir aðilar eiga ekkert skjól í öðrum stjórnmálaflokkum enda heldur tekjuskattur einstaklinga ríkinu uppi mun meira en áður á sama tíma og skattar stórfyrirtækja lækka.

Við eigum að fylkja okkur að baki neytendum og vera í fararbroddi í neytendavernd og ná matvælaverðinu niður. Við eigum að efla menningu með hugfarsbreytingu og skattaívilnunum. Menning er mannbætandi og arðbær og skilar t.d. meira til landsframleiðslunnar en landbúnaðurinn.

Við eigum að búa til samfélag, þar sem einstaklingurinn og viðskiptalífið njóta sín á sama tíma og öflugt velferðar- og menntakerfi blómstrar, samfélag frjálslyndrar jafnaðarstefnu.

Menntamál gleymd á Alþingi

Menntamál á Íslandi hafa lengi setið á hakanum. Skýringuna á því má að einhverju leyti rekja til aldursskiptingar Alþingis. Enginn þingmaður er undir 36 ára aldri og 80% þingmanna eru á aldrinum 45-59 ára. Aðrir hlutir brenna eðlilega á ungu fólki en þeim sem eru miðaldra og því er menntamálum og námslánakerfinu, leikskólamálum og húsnæðismálum ekki nægilega vel sinnt.

Menntamál þarf að setja í algjöran forgang og stórauka fjármagn til menntakerfisins til samræmis við nágrannalöndin. Íslendingar verja enn töluvert minna fé í menntamál en nágrannaþjóðir okkar. Það er kominn tími til að menntamál verði alvöru kosningamál. Stjórnmál snúast að miklu leyti um að forgangsaða málum eftir mikilvægi og núverandi forgangsröðun íslenskra stjórnvalda þarf að breyta. Það er óásættanlegt að landbúnaður fái meira fjármagn beint og óbeint frá ríkinu en allir framhaldsskólar landsins og Háskóli Íslands samanlagt. Núverandi ríkisstjórn metur sauðfé meira en stúdenta.
Menntun er hagkvæm
Útgjöld til menntunar er hagkvæm fjárfesting þjóðarinnar. Eftir nánast stöðuga stjórn Sjálfstæðisflokksins á menntamálaráðuneytinu í tvo áratugi hefur menntakerfið hnignað. Háskólastigið býr við fjársvelti og gríðarlegan húsnæðisskort. Íslendingar hafa sakir þessa dregist verulega aftur úr öðrum vestrænum þjóðum í menntamálum. Íslendingar ljúka framhaldsskólaprófi langelstir allra OECD þjóða, að meðaltali tveimur árum á eftir öðrum þjóðum. Íslendingar hafa hærra hlutfall einstaklinga sem einungis hafa grunnskólapróf miðað við aðrar OECD þjóðir árið 1998.
Málefni ungs fólks gleymast

Menntamál eiga að vera eitt af aðalkosningamálunum í vor. Umræðu um menntun, skóla og leiðir til að bæta íslenskt menntakerfi vantar. Íslenskt samfélag færist stöðugt nær umhverfi skólagjalda. Skólagjöld mega ekki verða að íslenskum veruleika. Aðgangur að menntakerfinu sem og velferðarkerfinu á að vera fyrir alla og undir engum kringumstæðum takmarkaður af efnahag.

Ég þekki það sem nemandi í lagadeild og hagfræðideild Háskóla Íslands að ýmislegt má betur fara í menntakerfinu. Nauðsynlegt er að stórbæta námslánakerfið og minnka fórnarkostnaðinn við að vera í námi. Til að menntakerfið verði öflugt þurfum við öfluga málsvara menntunar á Alþingi.

Nauðsynleg endurnýjun Alþingis

Töluverð umræða hefur verið undanfarið um aldursskiptingu Alþingis og um nauðsyn á endurnýjun í stjórnmálaflokkunum. Í því sambandi hefur verið talað um Hrafnistuþing og að hippakynslóðin einoki löggjafarvaldið.

Þótt aldur þingmanna segi ekki allt um þá er eðlilegt að gera þá kröfu að flestir aldurshópar, hvað þá heilu kynslóðirnar, eigi fulltrúa á þingi. Um 60% af íslensku þjóðinni er undir fertugu en aðeins um 6% þingmanna eru undir þeim aldri. Um 80% af þingmönnum er á aldrinum 45-59. Það má því segja að þingmenn þjóðarinnar séu flestir af sömu kynslóðinni. Á hinum Norðurlöndum er að finna tvítuga þingmenn og ráðherra undir þrítugu. Á Alþingi er yngsti þingmaðurinn hins vegar að nálgast fertugt. Á danska þinginu eru hins vegar rúmlega 20% þingmanna undir 35 ára.
Endurspeglar ekki þjóðina
Aldursskiptingin á Alþingi er óæskileg þar sem hún endurspeglar ekki þjóðarina. Aldursskiptingin er einnig óheppileg þar sem hún birtist oft í sinnuleysi þingsins gagnvart málum sem varða einkum ungt fólk eins og í mennta-, húsnæðis- og skattamálum. Vitaskuld er það ekki svo að hinir eldri beini sjónum sínum einvörðungu að fólki á sama aldri en það verður ekki framhjá því litið að það er ekki til að auka líkurnar á því að málefni ungs fólks séu ofarlega á baugi ef enginn þingmaður er undir 36 aldri á Alþingi. Sama á við um málefni eldri borgara en nú er einungis einn þingmaður yfir 66 ára aldri.

Menntamál eru málefni sem gripið er til á hátíðarstundum en málefnalega umræðu um menntun, skóla og leiðir til að bæta íslenskt menntakerfi vantar. Til að menntakerfið verði öflugt þurfum við öfluga málsvara menntunar á Alþingi. Það þarf að setja menntamál í algjöran forgang enda hafa Íslendingar dregist verulega aftur úr öðrum vestrænum þjóðum í menntamálum, m.a. vegna áhugaleysis þingmanna.

Húsnæðismál eru mikið vandamál hjá mörgum, ekki síst yngra fólk sem er að koma sér upp sínu fyrsta húsnæði. Ástandið á leigumarkaði er erfitt, leiga er dýr og leigumarkaðurinn er ótryggur. Þetta veit ungt fólk. Sumir þingmenn virðast hins vegar ekki vera með þetta á hreinu samanber ummæli Páls Péturssonar félagsmálaráðherra um hið lága leiguverð sem enginn kannaðist við. Formaður Ungra framsóknarmanna sá sig meira að segja knúinn til að leiðrétta félagsmálaráðherrann.
Rödd nýrrar kynslóðar
Hin gleymda kynslóð hefur alist upp við allt annað samfélag en kynslóð foreldra sinna. Heimurinn hefur gjörbreyst undanfarin 15 ár. Viðhorf yngri kynslóða er oft töluvert öðruvísi en skoðanir eldri kynslóða. Ýmsir málaflokkar haldast því frekar í hendur við aldur en flokkadrætti og er hægt að nefna viðhorf yngri kjósenda til réttinda samkynhneigðra, aðskilnað ríkis og kirkju, áherslu á menntamál og frumkvöðlastarfsemi, og landið sem eins kjördæmis.

Þegar litið er til nágrannalanda okkar sést berlega að staðan á Íslandi er óeðlileg. Við búum við einsleitt þing en það getur ekki verið af hinu góða. Á danska þinginu eru til að mynda 40% þingmanna undir 45 ára aldri en hérlendis er talan 14%. Alþingi verður að vera í takti við þjóðina. Það vantar því nauðsynlega rödd nýrrar kynslóðar á Alþingi.

Fall forsætisráðherrans

Sú staðreynd að rekja megi hinar gæfuríku breytingar á íslensku samfélagi undanfarinn áratug til EES-samningsins en ekki til aðgerða forsætisráðherra mun ekki verða honum að falli, heldur sú staðreynd að Davíð Oddsson skynjar ekki lengur umhverfi sitt rétt. Stjórnmálamaður sem ekki les rétt í aðstæður missir um síðir stuðning fólksins. Slíkt varð leiðtogum eins og Margret Thatcher og Helmut Kohl að falli.
Sjaldan hefur forsætisráðherra orðið jafnber að því að skynja ekki þjóðarsálina og þegar heimsókn Kínaforseta stóð yfir síðastliðið sumar. Þá sagðist Davíð að hann skynjaði enga óánægju meðal þjóðarinnar. Óhætt er að segja að hátterni íslenskra stjórnvalda í garð mótmælenda hafi uppskorið einlæga reiði almennings. Einnig má nefna nýleg ummæli forsætisráðherrans þar sem hann afgreiddi starf Mæðrastyrksnefndar með þeim orðum að það væri alltaf til fólk sem hlypi til eftir ókeypis mat og fatnaði.

Beiting valds

Ekkert ærir forsætisráðherra jafnmikið og Evrópuumræðan skelfilega. Forsætisráðherra segist ekki verða hlynntur aðild fyrr en hann "sé orðinn galinn" og að Evrópusambandið sé "eitt ólýðræðilegasta skrifstofubákn sem hefur verið fundið upp". Þeir sem mæla með upptöku á Evrunni tali síðan af "yfirgripsmikilli vanþekkingu".
Forsætisráðherra hefur nú verið lengur við völd en nokkur annar forsætisráðherra hér á landi. Það er þekkt að vald spillir og að mikið vald gjörspilli en verst fer þó líklega á því að vera með valdið of lengi í hendi sér. Davíð Oddsson er farinn að beita valdinu með öðrum hætti en ætlast er til af honum.
Örlög andstæðinganna

Allir muna eftir örlögum prests sem vann sér það til saka að skrifa óheppilega smásögu að mati forsætisráðherra og missti starfið. Þjóðhagsstofnun var ósammála Davíð í efnahagsmálum og var fyrir vikið lögð niður. Samtök iðnaðarins framkvæmdu skoðanakönnun um afstöðu þjóðarinnar til ESB en uppskáru í kjölfarið hótun frá forsætisráðherra um að skrúfað yrði fyrir opinbera tekjuleið þeirra.
Efast var um læsi yfir hundrað háskólaprófessora þegar þeir dirfðust að vera ósammála forsætisráðherra í fiskveiðistjórnunarmálum. Eftir minnisblaðsdóminn í öryrkjamálinu kom orðsending úr forsætisráðuneytinu um að dagskrá ríkisstjórnarfunda ætti ekki lengur að vera opinber.
Enn fleiri hafa fengið að heyra það frá forsætisráðherranum og má þar nefna Biskup Íslands, Hæstarétt, Samkeppnisstofnun, fréttastofu Ríkisútvarpsins, einstaka rithöfund, Norðurljós, Orca-hópinn, Kaupþing og Baug. Þegar dæmin eru skoðuð saman sést svo ekki verður um villst að um mynstur er að ræða. Það er kominn tími til breytinga.

Kosningamiðstöð opnar

Næstkomandi föstudagskvöld, 25. október, mun ég opna kosningamiðstöð mína vegna prófkjörs Samfylkingarinnar í Reykjavík þann 9. nóvember nk. Af því tilefni langar mig til að bjóða lesendum að kíkja við kl. 20:30 og þiggja léttar en drjúgar veitingar. Kosningamiðstöðin er til húsa í Pósthússstræti 7, á 3. hæð, sem er nánar tiltekið fyrir ofan veitingastaðinn Apótekið og við hliðina á Hótel Borg.

Sóknarfæri Samfylkingar blasa við

Evrópukosning Samfylkingar stendur nú yfir. Flokksmenn Samfylkingarinnar fá með henni tækifæri til að kjósa um stefnu flokksins í máli sem hlýtur að teljast ein stærsta pólitíska spurning samtímans. Mikilvægt er að flokksmenn taki þátt í kosningunni og sýni það að þeir kunni að meta þá lýðræðislegu leið sem boðið er upp á. Flokksmenn fá með beinum hætti að móta stefnu Samfylkingarinnar í Evrópumálunum.
Lýðræðislegt starf Samfylkingarinnar og stefna flokksins vinnur stöðugt á meðal þjóðarinnar. Flokkurinn mælist nú stærri en í langan tíma í skoðanakönnunum og er stöðugt að styrkja sig, öfugt við það sem margir hafa spáð.
Næststærsti flokkurinn
Samfylkingin er nú næststærsti flokkur landsins og er næstum því jafnstór og Vinstri grænir og Framsóknarflokkurinn til samans. Ljóst er að Samfylkingin er verulega að styrkja sig í sessi. Þrátt fyrir ungan aldur sýndi flokkurinn það í sveitastjórnarkosningunum og sannaði þvert ofan í hrakspár andstæðinga að Samfylkingin er sterkur flokkur og raunar eina alvöru mótstöðuaflið við Sjálfstæðisflokkinn.
Sveitarstjórnakosningarnar bera vitni um sterka stöðu og þær minna jafnframt á það það eru niðurstöður kosninga sem skipta máli en ekki tölur skoðanakannana. Vinstri hreyfingin grænt framboð hafði þannig um langan tíma mælst með mun meira fylgi en kjörkassarnir skiluðu í sveitarstjórnarkosningunum.
Nýtum prófkjörin til endurnýjunar
Kosningaveturinn verður án efa spennandi og það verður án efa tekist harkalega á í vetur. Nái Samfylkingin að halda rétt á spilunum í vetur ætti niðurstaða kosninganna í vor að geta orðið félagshyggjufólki að skapi. Í Reykjavík höfnuðu borgarbúar í vor innsta valdahring Sjálfstæðisflokksins með afdráttarlausum hætti.
Nú eru framundan prófkjör um allt land hjá Samfylkingunni. Það er óskandi að Samfylkingin nýti þau tækifæri sem felast í slíkum kosningum og gangi í gegnum nauðsynlega endurnýjun sem gerir góðan flokk betri.

Síbreytilegur rökstuðningur andstæðinga ESB

Málflutningur andstæðinga aðildar Íslands að Evrópusambandinu, s.s. sjávarútvegsráðherra og formanns Vinstri grænna, hefur stundum verið með ólíkindum hvað varðar sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins. Fyrst fullyrtu þeir að með aðild Íslands að ESB myndi íslensk landhelgi fyllast af spænskum og portúgölskum togurum. Þessu héldu þeir lengi fram eða þar til það loksins síaðist inn að heildarkvóta ESB er skipt eftir veiðireynslu og þar sem útlendingar hafa enga veiðireynslu í íslenskri lögsögu fengju þeir engan kvóta hér.

Þá breytist málflutningur sjávarútvegsráðherra og fleiri og fór rökstuðningurinn að fjalla um að útlendingar hefðu hér veiðireynslu þar sem þeir hefðu í fyrndinni veitt við Íslandsstrendur. Þeir hættu þó fljótlega að nota þetta sem röksemd gegn aðild að ESB eftir að búið var að benda þeim á að 25-30 ár gömul veiðireynsla er ekki notuð heldur sú veiðireynsla sem er til staðar þegar viðkomandi aðildarsamningur er gerður. Þegar Spánn gekk í ESB 1986 þá hafnaði ESB því að notuð yrði veiðireynsla Spánverja á 8. áratugnum sem varð til fyrir útfærslu landhelgi ríkjanna í ESB. Þegar Norðmenn voru að semja við ESB um inngöngu árin 1992-1994 þá var miðað við veiðireynslu áranna 1989-1993.

Allt á að fara á versta veg
Þegar þetta var orðið ljóst fóru andstæðingar aðildar að tala um að reglur og lög Evrópusambandsins myndu breytast á versta veg um leið og Ísland gengi inn í sambandið. Reglan um veiðireynslu átti að verða afnumin og allt myndi snúast um 180 gráður. Þetta héldu þeir fram þrátt fyrir að yfirmaður sjávarútvegsmála ESB, yfirmaður endurskoðunar á sjávarútvegsstefnu ESB og þáverandi sjávarútvegsráðherrar Dana og Breta hafa staðfest að reglan um veiðireynslu sé ekki að fara að breytast þar sem um væri að ræða hornsteinn sjávarútvegsstefnunarinnar. Sömuleiðis fengist aldrei samþykki allra aðildaríkjanna um slíka róttæka breytingu.

Síðasta útspil andstæðinga aðildar Íslands að ESB er að tala um flökkustofnanna og um hve Evrópusambandið er erfitt í samningaviðræðum. Þeir gleyma þó því að veiðiréttur flökkustofna fer einnig eftir veiðireynslu og sé hún til staðar þá eigum við rétt á veiðum á þessum stofnum. Það má einnig benda á að Íslendingar myndu samt sem áður þurfa að semja um nýtingu á þessum stofnum hvort sem þeir væru hluti af ESB eða ekki. Það er þó ljóst að þjóðir í miklu samstarfi á mjög mörgum sviðum eins og í Evrópusambandinu eru líklegar til að taka meira tillit til hvers annars heldur en til þjóða sem eru fyrir utan slíkt náið samstarf. Það að ESB sé hart í horn að taka í samningaviðræðum við önnur ríki, eins og Ísland, sýnir einungis að ESB gætir vel hagsmuna sinna aðildarríkja. Það hlýtur að vera eitthvað sem við myndum vilja ef við göngum í ESB.

Opinn fundur fimmtudagskvöldið

Það er því ljóst að málflutningur andstæðinga aðildar Íslands að ESB vegna sjávarútvegsmála er ekki sterkur og snýst að stórum hluta um að vekja þjóðerniskenndan ótta við hið óþekkta. Það er talað í sleggjudómum og minnst á þorskastríðin og að auðlindin hverfi úr höndum þjóðarinnar og þar fram eftir götunum. En þegar betur er gáð þá sést í gegnum um svona málflutning og dæmir hann fyrst og fremst sig sjálfur.
Fimmtudagskvöldið 17. október kl. 20 verður haldinn opinn borgarafundur um Evrópumál í Bíóborginni. Þetta er síðasti fundur Samfylkingarinnar um þessi mikilvægu mál og er mikilvægt að sem flestir mæti. Þar verður m.a. rætt um sjávarútvegsmálin og mun m.a formaður Heimssýnar takast á við þau. Það eru allir velkomnir og eru góðar líkur að fundurinn verði líflegur og skemmtilegur enda er verið að fjalla um eina stærstu pólitísku spurningu samtímans.

Mikilvægir tímar í íslenskri pólitík

Hér að neðan má sjá hluta viðtals við Ágúst Ólaf Ágústsson sem birtist í nýútgefnu blaði Ungra jafnaðarmanna, Pólitík.


Ungir jafnaðarmenn hafa frá stofnun sinni lagt mikla áherslu á Evrópumálin og eru eina stjórnmálahreyfingin sem er með aðild Íslands að ESB á stefnuskrá. Hefur þú mikinn áhuga á Evrópumálunum?
"Evrópumálin hafa alltaf verið mér mjög hugleikin og ég er sannfærður um að Íslendingar eiga heima í Evrópusambandinu. Ég held að ungt fólk sé einhverra hluta vegna ákveðnara í Evrópumálunum og vissara í sinni sök. Kannski er það vegna þess að mín kynslóð hefur í auknum mæli farið út í nám, lítur ekki á það sem fyrirstöðu heldur tækifæri á starfa á erlendri grundu og hefur ferðast mikið og á þar af leiðandi góð tengsl við erlenda vini. Þessi kynslóð lætur síður glepjast af þjóðrembulegum hræðsluáróðri", segir Ágúst Ólafur.

Ágúst Ólafur hefur tekið virkan þátt í Evrópuumræðunni innan Samfylkingarinnar
og er annar höfunda skýrslunnar um sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins í
Evrópuúttekt Samfylkingarinnar. Hvernig lítur þú á þessi mál? "Ég hef kynnt
sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins á kynningarfundum Samfylkingarinnar víða um
land. Það verða oft mjög líflegar umræður á fundunum, enda eru skiptar skoðanir
um sjávarútvegsstefnu ESB. Ég er þó algjörlega sannfærður um að
sjávarútvegstefna ESB sé okkur hagstæð, enda tryggir hún okkur allan kvóta í
íslenskri landhelgi vegna reglunnar um veiðireynslu. Forræði Íslendinga yfir
fiskimiðunum er tryggt þótt við færum inn í ESB", segir Ágúst Ólafur og segir
það einfaldlega rangt að sjávarútvegsstefna sambandsins sé Íslendingum hindrun í
átt til aðildar. Eftir Ágúst Ólaf liggur einnig skýrsla um hugsanlega aðild að
Evrópusambandinu þar sem farið er yfir efnahags-, sjávarútvegs-, landbúnaðar-,
fullveldismálin og af hverju EES-samingurinn heldur ekki lengur. "Þannig að ég
hef kynnt mér Evrópumálin vel en því meira sem ég geri af því, því sannfærðari
verð ég um gildi aðildar Íslands að Evrópusambandinu. Með upptöku á
sameiginlegri mynt ESB minnkar að auki viðskiptakostnaður og lækkar einnig
vexti, gengiskostnað og verðbólgu og stóreykur viðskipti milli Íslands og ESB.
Þá er eftir að taka inn lækkun á matvælaverði en nú borga Íslendingar hæsta
matvælaverð í heimi. Aðild að ESB hefur því bein áhrif á budduna", segir Ágúst
Ólafur. Hvaða önnur málefni eru Ungum jafnaðarmönnum hugleikin? "Menntamálin,
enda eðlilegt að ungt fólk hafi sterka skoðanir á menntustefnu þjóðarinnar og
hvernig þeim fjármunum er varið sem fara til menntamála. Við teljum að setja
þurfi menntamál í algjöran forgang, enda lítum við á kostnað í menntun sem
hagkvæma fjárfestingu. Eftir nánast stöðuga stjórn Sjálfstæðisflokksins á
menntamálaráðuneytinu í tvo áratugi hefur menntakerfið verið í hnignun. Við
verjum ennþá töluverðu minna fé í menntamál heldur en nágrannaþjóðir okkar.
Háskólastigið býr við fjársvelti og gríðarlegan húsnæðisskort. Og það sem Ungir
jafnaðarmenn geta illa sætt sig við er sú staðreynd að landbúnaðurinn fær meira
fjármagn beint og óbeint frá ríkinu heldur en það sem allir framhaldsskólar
landsins og Háskóli Íslands fá samanlagt. Þetta er röng forgangsröðun", segir
hann. Ágúst Ólafur segir hugsanleg upptaka skólagjalda einnig mikið áhyggjuefni.
"Við færumst stöðugt nær skólagjaldaumhverfi, það virðist markmið
Sjálfstæðisflokksins. Nú þegar hefur Samband ungra sjálfstæðismanna ályktað svo
að það eigi að taka upp skólagjöld og einkavæða framhaldsskóla og leikskóla.
Ungir jafnarmenn hafna algjörlega skólagjöldum og telja aðgangur að
menntakerfinu sem og velferðarkerfinu eigi að vera fyrir alla og undir engum
kringumstæðum takmarkaður af efnahag. " Þú ert að læra bæði lögfræði og hagfræði
í Háskólanum. Hvernig fer það saman? "Það fer mjög vel saman en báðar þessar
greinar eru mjög skemmtilegar og snerta mikið hið daglega líf. Lögfræði og
hagfræði eru greinar sem flestir áhugamenn um stjórnmál ættu að hafa gaman af. Á
mörgum sviðum fara greinarnar saman, enda kallar viðskiptalífið æ meira á
þekkingu bæði í lögum og í viðskiptafræði. Ég stefni að ljúka þessu bæði næsta
vor."

Ágúst Ólafur er enn sem komið er yngstur allra frambjóðenda í prófkjöri Samfylkingarinnar. Hann gefur kost á sér í Reykjavík og hefur sagst stefna á þingsæti. Er rúm fyrir 25 ára mann á Alþingi?
,,Ég held að það sé nauðsynlegt að Samfylkingin, og reyndar allir stjórnmálaflokkar, yngi upp hjá sér. Í Noregi er yngsti þingmaðurinn fæddur 1982 og í Danmörku er yngsti þingmaðurinn fæddur árið 1979. Á Alþingi er yngsti þingmaðurinn hins vegar að nálgast fertugt. 60% af íslensku þjóðinni er undir fertugu en aðeins 6% þingmanna er á þeim aldri. Það er því ljóst að Alþingi endurspeglar ekki íslensku þjóðina hvað þetta varðar", segir hann.
Hvernig sérðu fyrir þér komandi kosningavetur?
"Nú fara í hönd mikilvægir tímar í íslenskri pólitík", segir Ágúst Ólafur. "Davíð Oddsson hefur verið of lengi við völd. Einstaklingar, fyrirtæki og stofnanir eru í auknum mæli farin að óttast Davíð og það eitt segir sitt um ástandið. Það er því kominn tími til breytinga", segir hann.
"Afturhaldið og forsjárhyggja Vinstri grænna er einnig eitthvað sem mér hugnast ekki. Með fullyrðingu formanns Framsóknarflokksins um að hann gerði tilkall til forsætisráðuneytisins undirstrikaði formaðurinn sjálfur þá óeðlilegu oddastöðu sem sá flokkur hefur iðulega í íslenskri pólitík. Framsóknarflokkurinn er 15% flokkur. Hvaða rétt hefur formaður Framsóknarflokksins á því að gera tilkall til forsætisráðuneytisins? Það er ólýðræðislegt að 15% flokkur ráði landinu", segir Ágúst Ólafur.
"Samfylkingin er því nauðsynlegt forystuafl í samfélaginu sem er með réttláta stefnu þar sem almannahagsmunir eru hafðir að leiðarljósi. Einstaklingarnir og fyrirtæki eiga að fá að njóta sín á sama tíma og öflugt velferðar- og menntakerfi blómstrar", segir formaðurinn að lokum.