Gray power

Stundum snúast stjórnmál um það sem þau eiga í raun og veru að snúast um. En það gerist ekki nógu oft. Stjórnmál eiga nefnilega að snúast um fólk. En ekki endilega um hvaða fólk sem er heldur fyrst og fremst um það fólk sem brotið er á með einhverjum hætti eða hefur verið skilið eftir í samfélaginu. Einn af þessum hópum eru eldri borgarar. Ég verð alltaf jafnhissa á sinnuleysi stjórnvalda á málefnum þessa fólks. Aðgerðir í þágu gamla fólksins eru bæði réttar og skynsamlegar fyrir alla aðila, líka fyrir stjórnmálamennina. 

Þriðji hver eldri borgari þarf að lifa undir fátæktarmörkum. Þriðji hver! Þetta er ekki lítill hópur. Þá berast ítrekað fréttir af eldri hjónum sem hafa verið aðskilin vegna skorts á búsetuúrræðum. Maður kemst ekki hjá því að verða nokkuð reiður að heyra af slíku.

Samfylkingin hefur alltaf sett málefni eldri borgara á oddinn. Fyrsta þingmálið okkar í haust og fyrri ár hefur iðulega verið um kjaraaukningu fyrir eldra fólkið í landinu. Þessi mál okkar eru hins vegar ætíð svæfð í nefndum eða beinlínis kosið gegn þeim.

Þessa dagana heldur Samfylkingin fjölmargra baráttufundi um allt land um málefni eldri borgara. Þar kynnum við okkar áherslur í þessum mikilvæga málaflokki. Þetta er atriði sem munu stórbæta kjör flestra eldri borgara. Má þar nefna stórfellda skattalækkun á lífeyrissjóðsþega, 100.000 kr. frítekjumark fyrir bæði atvinnu- og lífeyristekjur, hækkun lífeyris og stórátak í búsetumálum þessa hóps.

Það er kominn tími á eitthvað gerist í þessum málaflokki. En á meðan áhugi allra hinna stjórnmálaflokkanna á þingi einskorðast frekar við sauðfé þessa dagana er borin von að eitthvað gerist nema Samfylkingin komist til valda.

Athugasemdir

[Ingibjörg Stefánsdóttir, 19.2.2007 kl. 14:55]

Góður pistill! Er að kenna á starfslokanámskeiðum fyrir Eflingarfólk sem er að nálgast efri árin og þar kynnist maður því virkilega vel hversu mörg þeirra kvíða því að þurfa að lifa á lífeyrinum.