Nýja atvinnuvegabyltingin

Það er að eiga sér stað atvinnuvegabylting sem mun breyta okkar samfélagi. Í umræðu um atvinnustefnu stjórnvalda er mikilvægt að fyrir hendi sé þekking á því hverju einstaka atvinnugreinar skila til landsframleiðslunnar, en nokkur misskilningur er ríkjandi í umræðunni um framlag atvinnugreinanna. Frumframleiðslugreinar eins og landbúnaður og sjávarútvegur skila núna minna en 8% til landsframleiðslunnar en þessi hlutdeild var tæp 20% fyrir 20 árum. Breytingarnar sem eiga sér stað eru örar en það breytir því ekki að stjórnvöld verða að taka mið af því hver þróunin er við mótun framtíðaratvinnustefnu.
Skapandi atvinnugreinar eru framtíðin
Hefðbundin iðnaðarframleiðsla og þjónusta eru öflug en í þeim felast ekki mestusóknarfærin á næstu árum. Nauðsynlegt er að skilgreina að skilgreina atvinnuvegi á nýjan hátt og nú eru það hinar skapandi atvinnugreinar (,,creative industries”) sem eru mikilvægustu þættir hagkerfisins. Þar eru sóknarfærin.

Með skapandi atvinnugreinum er átt við störf í listum og í öðrum þáttum menningar, fjölmiðlun, sjónvarp og útvarp, hugbúnaðargerð, auglýsingar, hönnun, arkitektúr, útgáfumál, afþreyingar- og upplifunariðnaður og ráðandi störf í fyrirtækjarekstri, vísindastörf og önnur svið þar sem sköpun fær útrás í nýjum hugmyndum sem er hrint í framkvæmd og verslað með á mörkuðum heimsins.

Tilskapandi atvinnugreina telst því m.a. allt sem varðar menningu en menningarstarfsemi er nú þegar umtalsverður atvinnuvegur hérlendis. Til hennar teljast m.a. listir, en listsköpun eins og tónlist, leiklist, myndlist, dans, kvikmyndir, ritverkskrif og margt fleira er ekki einungis mannbætandi á allan hátt heldur umfangsmikil í hagkerfinu og veitir fjölda fólks vinnu.

Umfang menningar í hagkerfinu kemur vel í ljós þegar haft er í huga að framlag menningar til landsframleiðslunnar er um 4% en hlutdeild sjávarútvegs er 6,8%. Hlutur landbúnaðar af landsframleiðslunni er talsvert minni eða um 1,4%. Um 5.000 manns starfa í menningargeiranum.
Menningin er mikilvæg atvinnugrein
Núna vinna um fjórðungur Íslendinga við skapandi atvinnugreinar og um þrjátíu af hundraði í Bandaríkjunum. Norðurlöndin eru framarlega á þessu sviði og nú er komið að því að sýna þann pólitíska vilja til þess að greiða þessum nýju atvinnugreinum leið.
Samfylkingin vill styðja þessa nýju atvinnuhætti af ráð og dáð og við höfum lengi talað fyrir eflingu menningar sem atvinnugreinar.

Það verður m.a. gert með því að breyta skattalögum þannig að örvuð séu framlög fyrirtækja til þessa málaflokks og hefur flokkurinn flutt tillögur þess efnis. Slík löggjöf er í fjölda landa og hefur stuðlað að uppgangi menningarinnar sem aftur hefur skilað sér í hagkerfið. Því miður hafa þessar tillögur enn sem komið er hins vegar ekki fengið hljómgrunn hjá ríkisstjórnarflokkunum.
Að berjast fyrir spennandi framtíð
Það er mikilvægt að geta horft til framtíðar þegar atvinnustefna þjóðarinnar er mótuð. Það eru margir spennandi möguleikar en það gildir að hafa næmi fyrir þeim og kjarkinn til þess að berjast fyrir þeim. Ríkisstjórn er föst í gamaldags hugsun og virðist vilja lítið annað en álver og virkjanir sem einu leiðina til framtíðar. Þetta er að mínu mati hins vegar röng stefna.

Samfylkingin vill að allar atvinnugreinar fái að blómstra en sérstakt átak verði gert til að efla hinar skapandi atvinnugreinar. Það er hægt að gera með því að leggja mun meiri áherslu á menningu og listir í skólakerfinu og kynna sér hvað aðrar þjóðir eru að gera í þessum efnum, breyta skattlögum til að efla menningu og tala máli hins nýja hagkerfis.
Skapandi atvinnugreinar og menning sem atvinnugrein eiga að vera kjörorð í atvinnustefnu þjóðarinnar og þetta er svið sem ég mun berjast fyrir af alefli fyrir á næstu árum.