Ritskoðun í höndum tveggja þingmanna

Ekkert gott er hægt að segja um þau vinnubrögð sem hafa verið viðhöfð í fjölmiðlamálinu af hálfu Framsóknarflokksins og Sjálfstæðisflokksins. Málið byrjaði á því að fjölmiðlaskýrslu menntamálaráðherrra var haldið leyndri í 3 vikur fyrir þingi og þjóð. Síðan mætti forsætisráðherrann með tilbúið frumvarp sama dag og skýrslan var gerð opinber.
Ofbeldið í nefndinni
Þegar málið var komið í allsherjarnefndina ákvað stjórnarmeirihlutinn þar, Jónína Bjartmarz, Bjarni Benediktsson, Sigurður Kári Kristjánsson, Birgir Ármannsson og Arnbjörg Sveinsdóttir að það væri nægilegt fyrir hagsmunaaðila að fá tvo daga til að skila inn umsögnum sem hæglega gátu varðað gríðarlega hagsmuni fyrir þá og verið mjög flóknar og lögfræðilegar.
Fjölmargir umsagnaraðilar treystu sér ekki til að skila inn umsögnum en aðrir gerðu mikla fyrirvara við umsagnir sínar vegna hins skamma tíma. Um 95% umsagnaraðila voru neikvæðir frumvarpinu og voru fjölmargar athugasemdir gerðar varðandi hvort frumvarpið stæðist stjórnarskrá, EES-rétt og Mannréttindasáttmála Evrópu.
Ofbeldið í þingsalnum
Gestum var síðan sópað inn til allsherjarnefndarinnar síðustu helgi og síðan sópað út jafnharðan. Tvisvar sinnum felldu fulltrúi Framsóknarflokksins og fulltrúar Sjálfstæðisflokksins tillögu minnihlutans í nefndinni að fá lögfræðiálit um álitaefnin frá óvilhöllum stofnunum.
Málið var síðan keyrt í gegnum nefndina sama dag og hún hitti sérfræðinga í stjórnskipunarrétti. Sama dag og nefndin fékk umsagnir lykilaðila var stjórnarmeirihlutinn tilbúin að afgreiða málið og var með tilbúið nefndarálit í vasanum á meðan þessi farsi gekk yfir.
Síðan heldur ofbeldið áfram í þingsalnum og nú lítur allt út fyrir að málið verið orðið að lögum fyrir helgina. Hvorki Framsóknarflokkurinn né Sjálfstæðisflokkurinn hafa viljað vinna þetta mál af einhverju viti og þeim virðist vera alveg sama um allt annað en að keyra málið í gegn á sem skemmstum tíma.
Fjölmargar málpípur Baugs
Hér er að ferðinni alvarlegt inngrip í markaðinn með ómálefnalegum tilgangi og óhóflegum leiðum. Verði frumvarpið samþykkt mun Ísland búa við ströngustu löggjöf á sviði fjölmiðlamarkaðar á Vesturlöndum. Allt sem kallast meðalhóf er þverbrotið og alvarlegar athugasemdir um stjórnarskrárbrot og brot á EES-samningnum eru hundsaðar.
Tilgangurinn er einnig annarlegur hjá stjórnarflokkunum og hefur orðið enn grímulausari eftir að breytingartillögurnar voru kynntar. Eina stundina segja þeir að þetta frumvarp sé almennt eðlis og tengist ekkert einstökum fyrirtækjum en hina stundina kalla þeir (lesist Davíð Oddsson) þá sem setja spurningamerki við málið sem málpípur Baugs.
Þá eru Björg Thorarensen prófessor í stjórnskipunarrétti málpípa Baugs ásamt dr. Ragnhildi Helgadóttur lektor, Sigurður Líndal lagaprófessor, Jakob Möller hrl, Stefán Geir Þórisson hrl, Einar Páll Tamini forstöðumaður Evrópuréttarstofnunar HR, Þorbjörn Broddason, Ólafur Harðarsson prófessor í stjórnmálafræði, Samtök atvinnulífsins, Verslunarráð, ASÍ, BHM, Samtök banka og verðbréfafyrirtækja, Rafiðnaðarsambandið, Blaðamannafélagið, Árvakur o.fl. o.fl. Þetta er myndarlegur hópur sem Baugur virðist núna hafa eignast.

Pytur ritskoðunar
Nú hafa fjölmargir ráðherrar og þingmenn Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins dottið í þann pyt að nefna máli sínu til stuðnings á efni í viðkomandi fjölmiðlum. Þeir segja í pontu Alþingis að ,,þetta þurfi að stöðva" á sama tíma og þeir halda á lofti viðkomandi blöðum. Þeir benda á ,,stríðsfyrirsagnir" og ,,allan fréttaflutning" í umræddum blöðum máli sínu til stuðnings.
Með þessu kemst hinn brenglaði tilgangur stjórnarflokkanna upp á borðið. Frumvarpið er einfaldlega viðbrögð við fréttaflutningi. Og þá erum við kominn á mjög hálan ís. Ís ritskoðunar. Fjölmiðlar hafa heilagan rétt til að gagnrýna stjórnvöld og stjórnmálamenn og gera grín af þeim. Stjórnvöld mega ekki komast upp að geta sett lög á þá sem þeim er illa við. Um þetta snýst málið.
Ólög sett
Er fólk ekki að sjá hið sanna í þessu máli? Einn maður í landinu, með stuðningi 32 annarra manna á þingi sem sitja hljóðir og hlýðnir í kringum hann, er að koma á ólögum. Allir þeir eru ábyrgir fyrir þessum ólögum enda þarf ekki nema tvo einstaklinga á öllu þinginu til viðbótar til að koma í veg fyrir að þetta verði að lögum. Hvaða tveir einstaklingar í stjórnarflokkunum sem er ráða örlögum þessa máls. Hverjir ættu það að vera?